Vogels belichamen grenzeloze vrijheid, een wezen dat in staat is om op luchtstromen naar nieuwe, buitenlandse bestemmingen te glijden. Maar een paar vogelsoorten waren anatomisch niet zo gezegend: ze konden niet wegvliegen van hun presentabele problemen. En uiteindelijk werd het te veel voor twee van de endemische vogels van Hawaï: de Hawaii- en Laysan-rail. Hier is het verhaal achter hoe ze tegen de vangrails van duurzaamheid aanliepen.
De vogels uit het verleden van een eiland
[bijschrift id = "attachment_1463229" align = "alignnone" width = "600"]
Laysan spoorvogel/Wikimedia [/bijschrift]
De Laysan-rail (
Porzana palmeri) is een loopvogelsoort, alleen endemisch op het kleine eiland Laysan. Laysan was niet alleen de thuisbasis van deze unieke loopvogel, maar het eiland vormde ook een belangrijk leefgebied voor trekkende zeevogels; het wordt vaak gezien als een van de belangrijkste kolonies voor zeevogels in de Verenigde Staten. En niet alleen waren deze bruingekleurde rails aan de rugzijde niet vliegend, ze waren ook klein van binnen. De Laysan-rails, die gemiddeld niet meer dan een halve voet lang waren, stonden bekend om het rondscharrelen over de bosbodems van het eiland, waar ze zich tegoed deden aan kleine tot middelgrote ongewervelde dieren, dat wil zeggen blaas- en pekelvliegen.
[bijschrift id = "attachment_1463228" align = "alignnone" width = "600"]
Hawaiiaanse spoorvogel/Wikimedia [/bijschrift]
De door de staat Hawaï genoemde spoorlijn, de Hawaii-rail (
Porzana sandwichensis), werd ooit gevonden op het 'Big Island', in tegenstelling tot dat deze endemisch werd aangetroffen op een kleiner eiland voor de kust. En omdat er duidelijk verschillende morfologische populaties waren, ontstond er speculatie dat de Hawaii-rail niet slechts één enkele soort was; het zou heel goed kunnen dat er drie genetisch verschillende populaties bestonden. Gezien de verschillende kleurmutaties die zijn gedocumenteerd en de aanzienlijke variaties in populaties van 'dezelfde' soorten, is het waarschijnlijk dat Factoid stand zou hebben gehouden als deze vogels niet later waren uitgestorven. Net als hun kleinere verwanten bezetten Hawaii-rails dezelfde habitatnis als Laysan-rails; het waren in de eerste plaats kleine insectenetende vogels die op de bosbodem leefden.
Van de baan af en de vangrails in
In een wereld waar de altijd aanwezige schaduw van de mens over elk biotisch wezen opdoemt, is dit een maar al te vaak voorkomend gevolg van het leven in de ecologische naam 'antropoceen tijdperk', het tijdperk van door de mens gefaciliteerde uitsterving. En helaas deden de spoorvogels van Hawaï het niet zo goed. En het waren talloze menselijke voetafdrukken die leidden tot hun afdaling in het zwaarbezette verleden van uitsterving. Beide soorten nu uitgestorven railvogels zijn met uitsterven bedreigd door een van onze duisterste praktijken: de introductie van uitheemse soorten. Vanwege de nabije aanwezigheid van voedselconcurrentie en roofdieren van hoog niveau waren wilde honden en gevestigde populaties Europese ratten de grootste schuld voor het uitsterven van de Hawaiiaanse en Laysan-spoorvogels.
Zoals bij elke grote tragedie moet er een les worden geleerd. En die les kan in deze context niet duidelijker zijn: de vestiging van invasieve soorten gaat vaak ten koste van de endemisch aangetroffen soorten. Houd er rekening mee waar u uw dieren houdt en schrik er niet voor terug om ze binnen te huisvesten. Houd er rekening mee dat we in een gedeelde wereld leven. En sommige dieren kunnen niet zomaar ver weg vliegen van onze fouten.
