Mahele Farm, opgericht in 2010, in het weelderige, geïsoleerde stadje Hāna in Oost-Maui, is niet zomaar een gemeenschappelijke tuin. Gestart door een samenwerking tussen Kahanu Garden, Hāna School en de moederorganisatie Ma Ka Hana Ka 'Ike (een non-profitorganisatie die de risicojongeren van de Hāna School ondersteunt), heeft het team sindsdien een allesomvattende gemeenschapsboerderij gecreëerd voor de gezinnen en inwoners van Hana. Vrijwilligers uit de gemeenschap, van keiki (kinderen) tot kūpuna (ouderen) werken via een eersysteem op de boerderij om de Hawaïaanse traditie van mahele (gelijkelijk delen) te bestendigen door overvloedige oogsten, terwijl ze tegelijkertijd een positieve invloed hebben op de eetpatronen van de gemeenschap door gezond voedsel op hun boerderij te zetten. tafels. Omdat het woord ' mahele' door kolonisten werd misbruikt toen ze in 1848 een grote landverdeling aan buitenlanders oplegden, heeft Mahele Farm het tot haar missie gemaakt om tegelijkertijd deze belangrijke Hawaiiaanse culturele waarde terug te nemen en te herstellen. We spraken met Mahele Farm Manager Mikala Minn, die ons vertelde hoe de boerderij is gestart en de betekenis ervan voor de toekomst.
--image_block_a--
Aloha, Mikala! Kunt u ons vertellen hoe en waarom Mahele Farm is gestart?
De boerderij begon in 2010 als een partnerschap tussen Kahanu Garden, Ma Ka Hana Ka 'Ike en het landbouwprogramma van Hāna School. Kahanu Garden heeft hier in Oost-Hāna een stuk natuurgebied verworven, dat voor altijd als natuurbehouds- of non-profitlandbouw moet blijven bestaan. Mijn zwager en enkele andere landbouwspecialisten kwamen op het idee om een gemeenschapsboerderij te starten, omdat de gemeenschap er echt behoefte aan had. Met meer dan 100 vrijwilligersdagen per jaar om de gemeenschap te dienen, bedienen we nu meer dan 300 gemeenschapsleden, wat zelfs nog verder reikt als je bedenkt dat deze individuen de oogst naar hun families brengen. We hebben ook twee schooltuinen die we bezoeken om mee te communiceren en 'aina' (land) onderwijs aan kinderen te bieden. De kinderen komen hier [naar Mahele Farm] voor excursies, en we hebben ook een trainingsprogramma voor jonge boeren waarin we jongeren uit Hāna door middel van betaalde stages leren hoe ze voedsel in hun eigen huis kunnen verbouwen. Het grote 'waarom' voor Mahele Farm was gebaseerd op de grote behoefte van de gemeenschap aan vers voedsel. Hoewel Hāna zo weelderig en mooi is als maar kan, was het in zekere zin ook een soort ‘voedselwoestijn’. De meeste mensen halen nog steeds een groot deel van hun voedsel uit het stadscentrum aan de andere kant van het eiland, maar er zijn enkele enquêtes onder de gemeenschap uitgevoerd waaruit bleek dat de gemeenschap vers voedsel dichter bij huis wilde.
Waar gaan de producten die je verbouwt nu naartoe?
Honderd procent van de producten die we verbouwen blijft in Hāna. Vrijwilligers uit de gemeenschap werken een tijdje, en daarna mogen ze voor minstens €30 tot €40 aan verse groenten en fruit mee naar huis nemen. Alles blijft dus in Hāna. Het eten gaat helemaal niet naar de markt en we zorgen er altijd voor dat er geen verspilling is; het blijft allemaal thuis bij onze lokale Hāna-families.
Kunt u het belang van duurzaamheid in dit alles onder woorden brengen?
Duurzaamheid is, voor zover het de landbouw betreft, waarschijnlijk het zwaarste werk. Voor mij betekent duurzaamheid dat je probeert geen dingen van ‘buiten’ [het stedelijke Maui en het vasteland] naar binnen te halen. Het betekent je eigen compost maken, je eigen bomen kweken, luchtlagen aanbrengen en enten, beginnend met zaad, en verzamelen. Het betekent dat we de mensen in de gemeenschap moeten vinden die al jaren erfstukgroenten en fruit verbouwen en hen vragen of ze deel kunnen uitmaken van onze inspanningen door hun groenten en fruit hier te laten voortbestaan. De meeste mensen stonden daar heel open voor en hebben ons geholpen. Een groot deel van de producten die we hier verbouwen, is dus al afkomstig van de mensen in onze gemeenschap.
Heb je nu een verandering gezien in het ‘van boer tot bord’-concept, zelfs hier in Hāna?
Ik denk dat mensen de laatste tijd verliefd zijn geworden op lokaal eten, maar het meeste is gericht op de toeristenindustrie. Als het erop aankomt, gebeurt er op Hawaï al sinds bijna 300 na Christus van boer tot bord; Het is niets nieuws, weet je? Lokale families in Hāna eten elke dag van hun land, dus als we het hebben over 'van boer tot bord' in termen van het gezin, denk ik dat dit alleen veranderd is in de zin dat hier verschillende soorten groenten worden geïntroduceerd. Deze nieuwe introducties kunnen goed zijn, maar ook schadelijk, omdat Hawaï behoorlijk vatbaar kan zijn voor buitenlandse plantenziekten en invasieve soorten. We moeten dus voorzichtig zijn met wat we in bepaalde landen introduceren.
Wat is de relatie tussen de landbouw en de cultuur hier op Hawaï?
In de traditionele Hawaiiaanse cultuur was de boer eigenlijk de belangrijkste persoon in de samenleving. Zelfs in het kastensysteem van het verleden at niemand zonder de boer, en je kunt niet echt een verfijnde cultuur creëren zonder goed voedsel te krijgen. Landbouw en de cultuur van het verbouwen van voedsel zijn op zichzelf een bouwsteen voor alles .
