Na het oversteken van de Atlantische Oceaan vanuit Namibië en het aanleggen van Natal, Brazilië, trok Hōkūle'a noordoostwaarts het Caribisch gebied in voor etappe 18 van deze wereldreis naar Malama Honua: vijf dagen op de Britse Maagdeneilanden en vervolgens naar Havana, Cuba, waar De bemanning van Hōkūle'a zag FINCA Marta, een biologische boerderij die voornamelijk zonne-energie gebruikte voor irrigatie. De bemanningsleden bezochten ook het Museo de la Canoa om meer te weten te komen over de Caribische kanogeschiedenis en bezochten de stad Oud Havana.
Hōkūle'a vertrok op 23 maart uit Cuba en zeilde noordwaarts naar Florida, waar ze stopte in Key West voordat ze voor het eerst de continentale VS aanraakte in de Everglades.
Noelani Kamalu is een 31-jarige onderwijzeres uit Oahu. Ze was op Hōkūle'a als bemanningslid van de Britse Maagdeneilanden naar Havana, Cuba naar Titusville, Florida en maakte kennis met de eilandcultuur: "Havana was anders", zei Kamalu. “Het leek wel een momentopname uit de jaren vijftig. Alle oude auto's, de gebouwen. Het is alsof het stil heeft gestaan in de tijd. Het eten was geweldig. Waar ik ook ga, ik probeer iets nieuws. Ik hield van de cultuur, de muziek.”
Hōkūle'a maakte vervolgens de oversteek naar Florida, waarbij hij eerst Key West aandeed, daarna Everglades City en vervolgens zigzaggend noordwaarts naar Fort Myers. Als je naar de Hōkūle'a- volgkaart kijkt, lijkt het erop dat de Hawaiiaanse oceaankano op de een of andere manier Florida over land is doorkruist.
Wat was dat? Hebben ze de kano op een groot platform gezet, of hebben ze hem met de hand 80 kilometer lang langs kokospalmen laten rollen of zoiets? 'Interessant dat je dat zegt, want dat wist ik pas weken voordat we in het vliegtuig stapten,' zei Kamalu. “We hadden een bemanningsbijeenkomst in Honolulu. Oorspronkelijk zou ik naar Miami gaan en toen begon hij op de kaart te wijzen en ik dacht: 'Waar gaat hij heen? Dit is niet de weg die ik dacht dat we zouden gaan.' En toen liet hij me de waterweg zien. Ik ken de waterweg niet, maar hij begint in Fort Myers en loopt door Okeechobee Lake en komt aan de oostkant uit in Stuart, Florida. Het was een interessante ervaring. Het was de eerste keer dat Hōkūle'a door een sluissysteem ging. Of sloten in het algemeen. De meesten van ons hadden nog nooit in een sluis gezeten.”
Volgens Noelani droegen Hōkūle'a en haar bemanning onderweg een boodschap van Hawaiiaanse aloha, die werd teruggestuurd met veel verschillende smaken aloha: Cubaanse Aloha, Floridiaanse aloha, Washington aloha. De bemanning werd behandeld als familie, maar in Stuart, Florida ontmoette Noelani Kamalu echt familie:
"Ik heb toevallig [familie] die in Florida woont, die hielp bij het hosten en malama van de bemanning van Hōkūle'a. Ze begroetten ons op de kade, maakten eten voor ons en waren over het algemeen geweldige gastheren", zei Noelani, "En, Hoewel ik zou willen zeggen dat ze het deden omdat ze familieleden aan boord van Hōkūle'a hadden, weet ik dat ze voor de bemanning zouden hebben gezorgd, ongeacht de betrokkenheid van mijn familie bij de Worldwide Voyage.
Voor de doortocht langs de oostkust van Florida via de Inter Coastal Waterway bleef Noe bij de boot van Stuart tot Titusville. Elk deel van Hōkūle'a's avontuur kent genoegens en gevaren, of het nu midden op de oceaan is of verscholen in een beschermde binnenwateren. Vanuit Stuart in het noorden langs Florida was Hōkūle'a alleen overdag onderweg, dus meerden ze elke nacht aan of gingen voor anker. “Als gevolg hiervan heeft kapitein Bruce het belang van knopen, lijnhantering en algemeen goed zeemanschap benadrukt”, aldus Mark Elis op de Hōkūleʻa Blog.
Van Stuart naar Indian Harbor is 71 kilometer zoals Google Earth vliegt, en dat was de eerste dag van de ICW-etappe, volgens Shawn Kana'iapuni.
"We reisden door de waterwegen en kwamen hier bij Indian Harbor. En we besloten hier te stoppen omdat we daglicht verloren, en het was uiteindelijk een goede beslissing omdat er ruimte was in deze prachtige gemeenschap", zei Noelani. Het was fantastisch hier in Florida. Er zijn zoveel connecties met Hawaï en mensen hebben ons te eten gegeven, gehuisvest en ons zoveel aloha gegeven. Dus mahalo voor jullie allemaal daar in Indian Harbor, die ons het gevoel hebben gegeven dat we welkom waren.'
Van Indian Harbor was het een tweedaagse reis noordwaarts naar Titusville, via een waterweg die zowel industrieel als natuurlijk is – zeekoeien en fabrieken – en waar Hōkūleʻa's boodschap van Malama Honua – om voor onze eilandaarde te zorgen – resoneerde en zich over het water verspreidde.
In Titusville werd Hōkūle'a begroet door 200 lachende gezichten die bericht hadden gehoord over de komst van de kano van de andere kant van de wereld. Crew en gasten werden getrakteerd op een optreden van Halau Hula o Kaleooka'iwa waardoor iedereen zich veel dichter bij Hawaï voelde.
Bemanning 18 maakte de boot schoon en maakte ze gereed voor bemanning 19 in Titusville, en daarna maakten ze allemaal een uitstapje naar het NASA Kennedy Space Center ter ere van twee Hawaïanen – Lacy Veach en Ellison Onizuka – twee baanbrekende ruimtevaarders die de sterren gebruiken om de ruimte te verkennen, net zoals hun Hawaiiaanse voorouders gebruikten de sterren om door de Stille Oceaan te navigeren. ( Klik hier voor meer informatie over het verband tussen reizen door de ruimte en reizen door de Stille Oceaan.)
De volgende dag vond in de middag de officiële wisseling van de bemanning van 18 naar 19 plaats. Etappe 19 van de reis van de Hōkūle'a ging van Florida naar Georgia, langs de Outer Banks van North Carolina en naar Charleston, South Carolina, waar ze werden begroet door indianen en kanotochten maakten op het Charleston Outdoor Festival.
Hōkūle'a en de bemanning vierden de Dag van de Aarde in Newport News, Virginia en trokken vervolgens op 24 april Yorktown binnen - waar Hōkūle'a twee weken doorbracht, voordat ze door Tanger Island en Alexandrië zeilden en vervolgens de Potomac-rivier op om in Washington DC aan te komen voor een heel ander niveau van aloha.
