Hōkūleʻa zeilt landinwaarts over, door en boven Florida

Nadat de Hōkūleʻa vanuit Namibië de Atlantische Oceaan was overgestoken en in Natal, Brazilië, was aangemeerd, voer ze noordoostwaarts het Caribisch gebied in voor leg 18 van deze wereldreis voor Malama Honua: Vijf dagen in de Britse Maagdeneilanden en vervolgens naar Havana, Cuba, waar de Hōkūleʻa bemanning FINCA Marta zag, een biologische boerderij die voornamelijk zonne-energie gebruikt voor irrigatie. De bemanningsleden bezochten ook het Museo de la Canoa om te leren over de geschiedenis van de Caribische kano en een bezoek te brengen aan Oud Havana.

Hōkūleʻa vertrok op 23 maart uit Cuba en voer noordwaarts naar Florida, waar ze een tussenstop maakte in Key West voordat ze in de Everglades voor het eerst het Amerikaanse vasteland aandeed.

Noelani Kamalu is een 31-jarige onderwijzeres uit Oahu. Ze was op Hōkūleʻa als bemanningslid van de Britse Maagdeneilanden naar Havana, Cuba naar Titusville, Florida en zag wat eilandcultuur: "Havana was anders," zei Kamalu. "Het was als een momentopname in de jaren 50. Alle oude auto's, de gebouwen. Het is alsof het stilstaat in de tijd. Het eten was geweldig. Ik probeer altijd iets nieuws, waar ik ook heen ga. Ik hield van de cultuur, de muziek."

Hōkūleʻa maakte vervolgens de oversteek naar Florida, waarbij hij eerst Key West aandeed, daarna Everglades City en vervolgens zigzaggend noordwaarts naar Fort Myers. Kijkend naar de Hōkūleʻa Tracking Map - hetlijkt erop dat de Hawaiiaanse oceaanreizende kano op een of andere manier Florida over land is overgestoken.

Wat was dat? Hadden ze de kano op een big-rig gezet of met de hand 50 mijl gerold langs kokospalmen of zo? "Interessant dat je dat zegt, want dat wist ik pas weken voordat we in het vliegtuig stapten," zei Kamalu. "We hadden een bemanningsvergadering in Honolulu. Oorspronkelijk zou ik naar Miami gaan en toen begon hij op de kaart te wijzen en dacht ik: 'Waar gaat hij heen? Dit is niet de weg die ik dacht dat we zouden gaan.' En toen liet hij me de waterweg zien. Ik ken de waterweg niet, maar hij begint in Fort Myers en loopt door Okeechobee Lake en komt uit in Stuart, Florida aan de oostkant. Het was een interessante ervaring. Het was de eerste keer dat Hōkūleʻa door een sluissysteem ging. Of sluizen in het algemeen. De meesten van ons waren nog nooit in een sluis geweest."

Volgens Noelani brachten Hōkūleʻa en haar bemanning onderweg een boodschap van Hawaiiaanse aloha die werd beantwoord met vele verschillende smaken aloha: Cubaanse aloha, Floridiaanse aloha, Washington aloha. De bemanning werd behandeld als familie, maar in Stuart, Florida, ontmoette Noelani Kamalu echt familie:

"Ik heb toevallig [familie] die in Florida woont, die de bemanning van Hōkūleʻa hielp te ontvangen en te mālama. Ze begroetten ons op de kade, maakten ons`ono eten, en waren over het algemeen geweldige gastheren," zei Noelani, "En, hoewel ik zou willen zeggen dat ze het deden omdat ze familie aan boord van Hōkūleʻa hadden, weet ik dat ze voor de bemanning zouden hebben gezorgd, ongeacht de betrokkenheid van mijn familie bij de Wereldreis."

Voor de doorreis langs de oostkust van Florida via de Inter Coastal Waterway bleef Noe bij de boot van Stuart tot Titusville. Elk deel van het avontuur van Hōkūleʻa heeft plezier en gevaar - of het nu midden op de oceaan is, of verscholen in een beschermde binnenwaterweg. Van Stuart naar het noorden langs Florida, was Hōkūleʻa alleen overdag onderweg, dus werd er elke night aangemeerd of voor anker gegaan. "Als gevolg daarvan heeft kapitein Bruce het belang van knopen, lijnvoering en algemeen goed zeemanschap benadrukt" volgens Mark Elis op de Hōkūleʻa Blog.

Van Stuart naar Indian Harbor is volgens Google Earth 44 mijl, en dat was de eerste dag van de ICW etappe, volgens Shawn Kana'iapuni.

"We reisden door de waterwegen, kwamen hier in Indian Harbor. En we besloten hier te stoppen omdat we daglicht verloren, en het werd een goede beslissing omdat er plaats was in deze prachtige gemeenschap," zei Noelani, "De toevloed van de gemeenschap was fantastisch hier in Florida. Er zijn zoveel Hawaïaanse connecties en mensen hebben ons gevoed, gehuisvest en zoveel aloha gegeven. Dus mahalo aan iedereen daar in Indian Harbor die ons welkom heeft laten voelen."

Van Indian Harbor was het een tweedaagse reis noordwaarts naar Titusville, door een waterweg die zowel industrieel als naturalis -manatees en fabrieken- en waar Hōkūleʻa's boodschap van Malama Honua -zorg voor onze eilandaarde- weerklonk en zich over het water verspreidde.

In Titusville werd Hōkūleʻa begroet door 200 lachende gezichten die van de andere kant van de wereld hadden gehoord over de komst van de kano. Bemanning en gasten werden getrakteerd op een optreden van Halau Hula o Kaleooka'iwa waardoor iedereen zich veel dichter bij Hawaï voelde.

Bemanning 18 maakte de boot schoon en klaar voor bemanning 19 in Titusville, en daarna maakten ze allemaal een uitstapje naar NASA Kennedy Space Center om twee Hawaïanen te eren, Lacy Veach en Ellison Onizuka - twee pionierende ruimtevaarders die de sterren gebruiken om de ruimte te verkennen, net zoals hun Hawaïaanse voorouders de sterren gebruikten om door de Stille Oceaan te navigeren. (Voor meer over dat verband tussen reizen door de ruimte en reizen door de Stille Oceaan, klik hier).

De volgende dag vond 's middags de officiële wisseling van de bemanning plaats van 18 naar 19. Leg 19 van de reis van de Hōkūleʻa ging van Florida naar Georgia, langs de Outer Banks van North Carolina en naar Charleston, South Carolina, waar ze werden begroet door inheemse Amerikanen en kanotochten gaven op het Charleston Outdoor Festival.

Hōkūleʻa en de bemanning vierden Earth Day in Newport News, Virginia, trokken vervolgens op 24 april Yorktown binnen - waar Hōkūleʻa twee weken verbleef, alvorens via Tanger Island en Alexandria de Potomac River op te varen om in Washington DC aan te komen voor een heel ander niveau van aloha.