Dank geven, waar je ook bent

Over de hele wereld, ongeacht in welke stad of welk land je je bevindt, komen geliefden, vrienden en familie samen om de geschenken van het seizoen te vieren. Thanksgiving, meer dan enige andere feestdag, gaat over precies dat - dankzeggen voor alles waarmee het leven ons heeft gezegend. En hoewel dankzegging absoluut een universeel idee is, verschilt de specifieke manier waarop elke regio en etnische groep dit seizoensfeest viert sterk - wat alleen maar bijdraagt aan de rijkdom en schoonheid van elke afzonderlijke, traditionele viering waarvan men het voorrecht heeft er deel van uit te maken. Ik herinner me bijvoorbeeld nog goed mijn eerste Hawaïaanse Thanksgiving, nu bijna tien jaar geleden. Geboren en getogen in het zuiden en tot dan toe elke feestdag gevierd in de zuidelijke tradities van de Carolina's, moet ik toegeven dat het een totaal andere ervaring was, maar wel een die heel welkom en geweldig was. Dat eerste jaar (en de bijna negen die sindsdien volgden) genoot ik van de gemeenschappelijke overeenkomsten van de feestdagen, zoals het vieren met vrienden en dierbaren, en omarmde ik ook de Thanksgiving "switcheroos" die Hawaï letterlijk op tafel bracht. De traditionele zuidelijke gefrituurde kalkoen van mijn Nana werd ingeruild voor buitenlandse varkens, die in de grond werden geroosterd! Op de eilanden biedt het gebruik van een imu (een ondergronds gebouwde oven) de perfecte plaats voor Hawaï's traditionele Thanksgiving klassieker: kalua pork. Urenlang ligt dit vlees begraven totdat het later wordt opgegraven, mals, sappig en van het bot glijdend. En niet alleen het gerecht is heerlijk, de tijd die wordt doorgebracht rond het vuur en de rook smeedt jaarlijks vele diepe vriendschappen en ohana-familie. De zijkanten zijn ook verwisseld met mijn zuidelijke fixin's. Romige, gepureerde piepers werden verruild voor smakelijke taro. En als dessert? In plaats van tante Betty's zoete aardappel casserole - een oranje smashup gesmoord in bruine suiker en geblakerde marshmallow - ontving ik in Hawaï een heerlijke, levendige paarse Okinawan Sweet potato pie. Het was inderdaad, en is sindsdien, een gelukkige Thanksgiving. Door Andy Beth Miller