Island Hoppers - Elliana Moore en het vastleggen van het ritme van de eilanden
Cinematograaf Elliana Moore werkte samen met Hawaiiaanse fotografen om haar perspectief te verruimen en een meer authentieke visie van Hawai'i vast te leggen.
Elliana Moore dacht niet aan een carrière in de filmindustrie van Hawaï toen ze een cursus fotografie volgde op black enwhite aan het Kapi'olani Community College op O'ahu. Elliana werd verliefd op het hele proces van beelden vastleggen op film en ze met de hand ontwikkelen en afdrukken. In die tijd schreef ze ook een scenario voor een cursus creatief schrijven. Elliana realiseerde zich dat ze robuuste, interessante verhalen met veel lagen en stemmen kon vertellen door film en schrijven te combineren. Tegenwoordig deelt cinematograaf Elliana Moore haar visie op de rijkdom en cultuur van Hawaï op het witte doek, een baan die haar van eiland naar eiland brengt. En ook al werkt ze aan films, ze laat haar camera nooit thuis. Onlangs ontmoette ze Bryce Johnson en John Hook voor wat werk-speelplezier, en wij spraken met haar over fotografie, video en eilandhoppen met vrienden.
Foto's door OluKai
Hoe ben je overgestapt van het maken van foto's met een camera naar het maken van films? Erwas een opdracht die ik had in mijn les creatief schrijven over de nevenschikking van bepaalde dingen. Dus ik verdubbelde die opdracht met een foto-opdracht waaraan ik werkte, waarbij ik twee beelden naast elkaar plaatste. Ook al heeft elk beeld zijn eigen betekenis, ik besefte dat als je twee specifieke beelden naast elkaar zet, er een derde betekenis aan het licht komt die niet zou hebben bestaan zonder die twee beelden naast elkaar. En dat zette me aan het denken om iets met video te doen en me de kracht van film en bewegende beelden te realiseren. Ik deed een tweejarige filmopleiding aan de Universiteit van Hawaï, die echt gericht was op verhalen vertellen en scenarioschrijven.
Wat inspireert je om een foto- of videocamera te pakken? Dekracht van verhalen vertellen, kennis kunnen delen met mensen die ze anders niet zouden kunnen ervaren, is wat me aantrekt tot film. Verhalen vertellen is iemands nalatenschap delen. Sommige mensen hebben dingen die zo onmiskenbaar van hen zijn, en dat is hun verhaal. Er zit zoveel kracht achter elk stukje inhoud, dat kan heel machtig zijn.
Hoe was het eilandhoppen met Bryce en John? Erwas zoveel samenwerking, en dat is wat ik zo leuk vind aan dit hele proces. Je kunt 10 mensen dezelfde camera met dezelfde lens geven, ze op dezelfde locatie zetten, en ze komen terug met totaal verschillende resultaten. Dat is zo cool aan fotografie en filmwerk - iedereen heeft zo'n ander perspectief. En het is altijd leuk om te filmen met mensen die zoveel energie hebben. Als Bryce en John samenwerken, zijn ze voortdurend bezig met elkaars ideeën. Het is gaaf om te zien hoe een idee kan uitgroeien tot iets veel groters. De ene dag bevroren we op de top van Haleakalā, de volgende dag zaten we in een helikopter om watervallen en kustlijnen te fotograferen, en daarna zaten we weer op het strand in de zon. Er is zoveel te ontdekken en te delen in Hawaï. Als ik denk aan de felle zon en sand, wat voor emoties die uitstralen tegenover de top van een koude berg of het bekijken van een eiland vanuit de lucht alsof je een vogel bent, zijn er zoveel verschillende emoties die door elk van die verschillende perspectieven kunnen worden uitgebeeld.
Hoe helpt samenwerking jou als artiest? Hetherinnert me eraan om altijd open te staan en de verschillende ideeën van de mensen om je heen waar te nemen, ook al is het iets wat je normaal gesproken nooit zou doen. Als je het eenmaal probeert en het bevalt, geef je er uiteindelijk je eigen persoonlijke draai aan.
Foto's door OluKai
Ben je opgegroeid in Hawaï, vind je het nog steeds spannend om te gaan eilandhoppen? Mijnfavoriete banen zijn diegene die me naar de verschillende eilanden brengen. Het is echt gek, de eilanden lijken op elkaar, maar ze zijn allemaal zo verschillend en uniek op hun eigen manier. Ik denk dat opgroeien in Hawaï en de ervaringen en kennis die ik er heb opgedaan, niet iets is dat je op een ansichtkaart zou vinden. Het is zelfs niet iets dat in één enkel beeld kan worden weergegeven. Er is een beweging en een stroom in Hawaï. Er zit een ritme in de geluiden die je hoort, en dat is iets waarvan ik voel dat film en bewegende beelden de enige manier zijn waarop ik dat volledig kan uitdrukken.
Wat is je favoriet om te fotograferen? Ikhou van fotograferen vlak nadat de zon is ondergegaan en het is een soort blauw uur. Schemering heeft een echt griezelig, mysterieus gevoel. Je hebt al die oranje lichten, maar de lucht is nog echt blauw. Ik hou er ook van om in de oceaan te fotograferen. Het is een recente ontdekking, maar ik hou van de oceaan omdat hij altijd anders is. Elke golf die je passeert is compleet anders dan de vorige. Je krijgt nooit hetzelfde in de oceaan, en ik denk dat dat iets is waar ik van hou, zelfs met filmfotografie in het algemeen, het is echt moeilijk na te bootsen. Je moet de controle loslaten, want je weet niet precies wat de oceaan je gaat geven, en je weet niet precies wat de film je gaat geven. Het is alsof je een deel van het creatieve proces aan de oceaan toevertrouwt.
