Kahi Paccaro en de geboorte van duurzame kustlijnen Hawaï

Kahi en vrienden mobiliseren de gemeenschap om de kusten schoon te houden.

Tien jaar geleden zat Kahi Pacarro op het strand van zijn woonplaats Kailua, Hawaï, met een paar vrienden uit Nieuw-Zeeland. Zijn vrienden - medewerkers van de non-profitorganisatie Sustainable Coastlines New Zealand - vroegen hem eens goed te kijken naar de sand. Kahi zag een enorme confetti van microafval, bestaande uit plastic deeltjes die uit de zee waren aangespoeld, vermengd met de sand. Het lag overal, op en langs het strand. Kahi leerde dat marien afval vooral aan land komt aan de oostkant van de meeste Hawaïaanse eilanden - puin en afval van gigantische plastic vuilnisbelten die in verschillende oceaangolven over de hele wereld drijven en met de noordoostelijke passaatwinden aanspoelen.

 

Kahi, een fervent surfer en strandganger, besloot er iets aan te doen. Hij richtte met acht goede vrienden Sustainable Coastlines Hawai'i op om de rotzooi op te ruimen, om mensen bewust te maken van onnodig plasticgebruik en uiteindelijk om gemeenschappelijk rentmeesterschap te bevorderen voor de oceaan en de stranden die ons voortdurend vreugde schenken. Sindsdien heeft Sustainable Coastlines Hawai'i talloze strandschoonmaakacties en educatieve evenementen georganiseerd, een beter afvalbeheer op locaties geïnstalleerd en een beter consumentengedrag geïnspireerd om het gebruik van plastic verder uit te bannen. Kahi heeft sinds 2011 meer dan 200.000 pond oceaanplastic gerecycleerd en spoort iedereen aan om de volgende keer dat ze het strand bezoeken wat beter te kijken en de "confetti" op te ruimen. Nu hij CEO is van de gelijkaardige milieuorganisatie Parley Hawai'i, blijft Kahi zijn geest van pono leven verspreiden naar een nog hoger niveau van invloed.

Foto's door OluKai

Dus Kahi, vertel ons hoe je een gevoel van verantwoordelijkheid ontwikkelde voor eiland cosatlines.
Kahi
: Opgroeiend in Hawai'i, kun je deze plek vaak als vanzelfsprekend beschouwen. Pas toen ik echt begon te reizen besefte ik hoeveel geluk we hier hebben. Daarom moedig ik mensen graag aan om de wereld te gaan bekijken, niet alleen om te zien hoeveel geluk we hier hebben, maar ook om te zien hoe andere mensen voor hun bijzondere plaatsen zorgen, zodat we diezelfde geest naar Hawaï kunnen brengen om ons leven hier te verbeteren. Ik kwam terug naar Hawaï nadat ik een tijdje had gereisd, en ik wilde uitzoeken wat mijn nalatenschap zou worden, hoe ik beter voor mijn thuis kon zorgen.

 

Ik was ongeveer 30 jaar oud op dat moment en ik bevond me op Kailua Beach met mijn vrienden uit Nieuw-Zeeland, kijkend naar de golf waar ik opgroeide met surfen, en ze waren nogal geschokt dat ik me niet had gerealiseerd dat Hawai'i een plastic afvalprobleem had. Op dat moment had ik het gevoel dat dit misschien mijn nalatenschap was. Misschien is dit wat ik moest doen om mensen bewust te maken van onze overconsumptie waardoor deze plastics in onze oceanen terechtkomen en in het paradijs op onze eigen stranden aanspoelen.

 

En dat is wanneer je Duurzame Kustlijnen Hawaï oprichtte?
Ja
, ik had zoiets van, waarom beginnen we niet Sustainable Coastlines Hawai'i gebaseerd op het model dat mijn vrienden in Nieuw-Zeeland hadden gebouwd? En dat was een soort van impuls. Maar ik zou het nooit alleen hebben kunnen doen.

Hoe groot is het probleem van de plasticvervuiling?
Als
je praat over het plasticvervuilingsprobleem, raakt het iedereen. Het maakt niet uit of je op een strand in Hawaï woont of in het midden van Arizona, het raakt iedereen. Twee van elke drie keer dat we zuurstof inademen komt uit de oceaan, en deze plastics in onze oceaan beginnen onze voedselketen aan te tasten. Als onze voedselketen wordt aangetast, betekent dat minder leven. Dus we moeten ons realiseren dat als we onze ecosystemen laten instorten als gevolg van te veel plastic vervuiling in onze oceanen, het slecht is voor alle mensen.

  

Wat zijn een paar manieren om het beter te maken?
Een
van de makkelijkste dingen om te doen is om een plastic inventaris van je leven te maken en te gaan inzien dat het overal om je heen is. Het volgende wat je kunt doen is kijken naar de dingen waar je plastic gebruikt en uitzoeken waar je het kunt verwijderen. Voor mij veranderde dit in het herkennen van het verschil tussen wat we willen en wat we eigenlijk nodig hebben. Natuurlijk is er een opoffering nodig, maar daarna gaat het leven vanzelf. Je leeft uiteindelijk vruchtbaarder. Je plant een tuin. Je eet uit je eigen tuin. Je draagt dezelfde kleren. Je leeft eenvoudiger. Het is niet zo moeilijk als je denkt, maar je moet bereid zijn dat eerste offer te brengen.

Foto's door OluKai