Loop Verhalen
OluKai
24 aug 2019
Nieuwe deuntjes van een oude ziel - Een connectie met vocaal artiest Nick Kurosawa
Nick Kurosawa pakt zijn vertrouwde hollow-body Vox elektrische gitaar en tokkelt een dalende melodie van vier akkoorden. Hij is geconcentreerd, volledig in het moment. Het geluid dat uit zijn kastanjebruine gitaar komt is warm en helder en vult Waikīkī's Blue Note met een groove die een beetje jazzy is, zeker soulvol, maar toch kunstig gladgestreken met een vleugje reggae-stijl die komt van geboren en getogen te zijn in de mistige Mānoa Valley. Dan zingt hij het eerste couplet. Mensen stoppen met praten onder hun adem, ze stoppen met friemelen aan hun telefoon, en ze draaien zich naar Nick en letten op. Zijn diepe, oprechte stem is vet en soulvol en komt ergens diep uit zijn binnenste, ergens voorbij zijn eigen ervaringen. Mensen kunnen niet anders dan deel worden van zijn lied, van het moment.
Hoewel het maken van originele liedjes en het optreden voor Nick vanzelfsprekend lijkt, is het een relatief nieuw levenspad voor de tweede generatie zanger en liedjesschrijver uit O'ahu. Toen hij opgroeide was muziek meer een hobby. Zijn vader - saxofonist en zanger van de funkband uit de jaren 1970, Natural High - hoorde Nick voor het eerst zingen tijdens een schoolpresentatie voor een college Engels. Nick had een fulltime baan bij een Honolulu print shop en een tweede baan in een café. Hij voelde zich losgekoppeld, alsof hij zich uit de naad werkte, maar geen zinvolle bijdrage leverde aan zijn gemeenschap.
"Er waren veel dingen waar ik ongelukkig mee was in mijn leven," legt Nick uit. "Ik wist in mijn achterhoofd dat het draaide om het feit dat ik niets deed, dat ik gewoon bestond. Ik wist dat ik veel te zeggen had, en ik wist dat ik veel emoties had over Hawai'i, vooral, maar pas toen ik het eindelijk losliet en dit allemaal liet gebeuren, werd ik weer overspoeld met positiviteit."
De overstroming kwam in september 2017, toen Nick de zware beslissing nam om zijn baan op te zeggen en het schrijven van liedjes en optreden als een fulltime carrière na te streven. Nick ontmoette Roger Bong, eigenaar van Honolulu platenlabel, Aloha Got Soul, tijdens een intiem live optreden, en de twee werden snel vrienden. Roger regelde collab optredens voor Nick in het hippe Surfjack Hotel & Swim Club in Waikīkī en in Downtown Honolulu's Hawai'i State Art Museum. Na een uitnodiging voor een optreden in Japan, haalde Roger de trekker over en boekte wat studiotijd voor de aspirant-muzikant. Dit was Nick's kans om zijn emoties en zijn stem te delen en de volgende stap als muzikant te zetten.
"Ik zit eindelijk in de groef waar ik in hoor te zitten," zegt Nick. "Ik rijd er niet naast, of boven, of eromheen. Toen ik er eenmaal in zat, viel alles op zijn plaats."
In februari 2018, bij Pacific Music Productions in Downtown Honolulu, zette Nick zes tracks neer voor zijn eerste EP-drie tijdloze originele nummers en drie invloedrijke klassiekers van Bobby Caldwell, Sam Cooke, en Kalapana. De geluidstechnici namen twee live takes op van Nick die elk nummer zong, begeleid door zijn akoestische gitaar of zijn hollow-body elektrische Vox.
Nick's muzikale DNA mag dan wel een soulovertuiging hebben, dat houdt hem niet in een hokje van het muziekgenre. Zijn stem valt onmiddellijk op, een warme toon die tegelijkertijd comfortabel en uniek is, en precies goed voor creatieve samenwerkingen. Vermengd met zijn percussieve gitaarspel in eilandstijl smelt zijn soepele geluid de behoefte aan categorisering weg. Met twee andere internationale releases onder zijn riem-Coastto Coast, een internationaal geproduceerde single met het Japanse Your Song Is Good, en Yonsei, een soul-hop collab met beatmaker Ohtoro op Zenbu Records, neemt Nick aloha mee op de weg en deelt hij een stem die Hawai'i trots maakt.
