Verhalen van onze 'Ohana: Ontmoet Kimi Werner

These Roots Run Deep

 

Speervissen is een eenzame bezigheid. Stel je voor dat je 20 meter onder het oceaanoppervlak zwemt, je lichaam in een spleet in het rif nestelt en dan minutenlang ademloos en bewegingsloos ligt te wachten op een nietsvermoedende rifvis die voorbij zwemt. Met een snelle haal van de trekker doorboort Kimi Werner, professioneel freediver, speervisser en milieuactiviste, een vis en stijgt naar de oppervlakte met haar vangst. Na een paar uur in het water heeft Kimi genoeg vis gevangen om haar familie en een paar vrienden en buren te voeden. Aan de andere kant van deze solosport is bijna alles wat Kimi doet gericht op het teruggeven aan haar gemeenschap, haar nieuwe familie, en het delen van aloha bij elke gelegenheid onderweg.

Kimi heeft haar leven doorgebracht omringd door mensen die haar verschillende passies delen. Ze groeide op met speervissen met haar vader langs de ondiepe riffen van Maui. Na een culinaire opleiding en een periode als professioneel kunstenaar, keerde Kimi terug naar de zee voor inspiratie. Deze keer trainde ze met 's werelds beste freedivers en speervissers.

 

"Ik begon te werken met deze elite duikers, deze vroegere nationale kampioenen die hoorden over dit enthousiaste meisje, en zij trainden mij," legt Kimi uit. "Ik heb ongeveer drie jaar met hen gedoken. Ik heb zoveel geleerd en ik ben ze zo dankbaar. Ze leerden me hoe ik de vaardigheden kon nemen en het onbekende in kon gaan en er zoveel meer mee kon doen. In 2008 besefte ik dat ik een wedstrijd wilde proberen om te zien hoe ik het zou doen in vergelijking met de besten van het land, en ik wilde winnen en me dan omdraaien en de jongens bedanken die me dat hebben geleerd."

 

Ze stelde haar harde werk op de proef en won de United States National Spearfishing Championships in 2008. Deze prestatie veranderde haar levensloop. Kimi ging reizen, duiken en vissen over de hele wereld om te leren over andere culturen, hoe andere plaatsen hun natural bronnen beheren en duurzame jacht beoefenen.

 

Toen Kimi tussen de internationale reizen door weer thuis was in Hawai'i, richtte ze haar aandacht op het opbouwen van een nieuwe gemeenschap van gepassioneerde fijnproevers die de voedselzekerheid in de Aloha State bevorderen. Kimi gaf het goede voorbeeld door haar vangst te delen zonder er iets voor terug te verwachten, maar toch bleven er groenten en fruit voor haar deur verschijnen. Al snel werkte Kimi samen met lokale boerderijen en gelijkgestemde chef-koks om de 'farm-to-table'-beweging van Hawaï en lokale netwerken voor het delen van voedsel op de eilanden te stimuleren.

 

In het hart van haar reis is 'ohana altijd Kimi's meest gewaardeerde bron van vreugde en aloha geweest. Kimi is onlangs getrouwd en viert de geboorte van haar zoon Buddy. Ze is nu bezig haar wortels te verstevigen en haar nieuwste gemeenschap, haar directe familie, te vieren.

 

"Buddy houdt van de oceaan en ik kan niet wachten om de vreugde die het mij heeft gegeven met hem te delen," zegt Kimi. "Dat is wat mijn ouders me gaven toen ik jong was. Ik wil dat hij de bron kent van dingen zoals het voedsel dat we eten, een tuin zien groeien of zwemmen in de oceaan. Ik wil hem helpen een goedhartig, respectvol mens te worden die waardeert, weet en houdt van waar hij vandaan komt en wat dat oplevert."

 

Met de verantwoordelijkheden van het moederschap heeft Kimi niet de tijd om elke dag urenlang in het water te gaan om op vis te jagen, maar dankzij het netwerk van gemeenschappen en het delen van voedsel dat ze heeft gecreëerd, kan Kimi toch het meeste voedsel krijgen van iemand die het heeft gekweekt, gevangen of verzameld. Door aloha heeft ze een harmonieuze cyclus van duurzaamheid aangeboord, die de grens tussen individu en gemeenschap doet vervagen.

 

In een tijd waarin veel aandacht wordt besteed aan de ontwikkeling van het "hele kind", getuigt Kimi van de positiviteit en vreugde die voortkomen uit het leven als "hele volwassene".

 

"Ik heb zoveel jaren besteed aan het horizontaal uitbreiden van mijn bereik - ik had zoveel verschillende passies en gemeenschappen waarmee ik me sterk verbonden voelde. Als het iets goeds was, wilde ik het doen," zegt Kimi. "Ik zwom met orka's en bestudeerde rifhabitats, maar ik begon een trek naar huis te voelen, om me verticaal, naar binnen toe, uit te breiden en te wortelen. Thuis werd datgene waarmee ik me wilde verbinden. Vroeger moest ik de hele wereld afreizen om te vinden wat ik zocht, en nu, met mijn baby, heb ik het gevoel dat ik de hele wereld in mijn armen heb en dat is alles wat ik nodig heb."