Weven van Wijsheid: Talking Story met Chuck Leslie

Hoe trek je de aandacht van een kind met netten weven?

Wanneer ik met de kinderen ga zitten en we netten gaan maken, is er iets dat gebeurt: ze kunnen hun gedachten niet laten afdwalen naar andere dingen die ze willen doen; hun handen moeten aan het werk zijn en hun gedachten moeten er de hele tijd bij zijn. Bij het maken van netten moet alles daar geconcentreerd zijn. Ik beleef daar veel plezier aan; ik zie nieuwe kinderen en wat ze kunnen, en hoe ze genieten van wat ik ze kan geven. Ik krijg nu ook volwassenen die ook 'ōpelu net komen maken. We hebben maar drie mensen op dit eiland die dit net maken; als we allemaal weg zijn, is er geen net zoals dat. Je kunt het niet kopen.

Zijn er kinderen die nu in jouw voetsporen treden?

Ik vertel deze jonge jongens die vissen met dit net, dat het vissen zal eindigen als niemand weet hoe je dit net moet maken. Dus nu heb ik drie jongens die ze maken, en ik denk dat er enige hoop is - en ze doen het ook vrij goed. Ik krijg altijd een telefoontje aan het eind van de dag van, "Oom, ik kwam een probleem tegen." Ik kijk wat het probleem is en of ik ze aan de telefoon kan corrigeren, of ik zeg dat ze terug moeten komen en dan corrigeer ik het voor ze. Dus het was een echte uitdaging om dit ding op gang te krijgen.

Hoe heb je 'ōpelu net leren maken?

Toen ik vijf jaar oud was, werd ik uitgekozen om netten te leren maken. Ik leerde het van mijn vader. Ik had vijf broers, maar hij koos mij uit om netten te leren maken, en ik was erg blij. Toen hij me voor het eerst opleidde, was er een grote veranda waar we zaten en achterin stond een paal. Hij bond het net aan de paal en een tafel en zette een stoel tussen de tafel en de paal. Hij zat aan de ene kant van de tafel en maakte het net. Hij zei me in de stoel te gaan zitten en een lijn van het net vast te houden. Voor mij leek er iets mis met de foto omdat de paal het net vasthield. Toen ik hem vroeg waarom ik één lijn vasthield, zei hij: "Nou, als je het net niet vasthoudt, ga je daar niet zitten en kijken hoe ik het net maak." En vanaf dat moment oefende ik het net. Ik begon gewoon met het net te spelen, en hij zei altijd, "Je doet het goed." En vanaf dat moment werkte ik eraan om een meester nettenmaker te worden.

Hoe lang duurt het om een 'ōpelu net te maken?

Als je uitgaat van uren, misschien bijna 3000 uren om het te maken - het is een groot net; het is 24 voet in diameter en 40 voet diep. En je maakt ze oog voor oog; maar je hebt het geduld en je wilt dat net afgemaakt zien, dus je zit daar. Dat is de enige manier om het af te maken, dus je blijft daar en blijft het maken.

Waarom is het belangrijk deze kennis door te geven aan de volgende generatie?

Ik vind het gemakkelijker om de kinderen nu rechten te leren, omdat ik het op die manier heb geleerd. Ik probeer die manier van leren terug te brengen en het werkt bij de jonge kinderen; ze zijn echt geïnteresseerd.

Wat vind je het leukste aan tijd doorbrengen in de oceaan?

Oh, de rust. Ik vis alleen, waar niemand is. Ik ga niet graag naar de stad omdat het daar te druk voor me is. In de oceaan is het zo rustig en fijn. Als ik wegga, vertrek ik om één uur 's nachts, en ik vis pas om half zes 's ochtends, maar ik ga gewoon naar buiten en drijf rond, weet je, ga liggen en val in slaap. De wind waait altijd uit, dus de boot wordt meegenomen. Ik ontspan me en hoef nergens aan te denken.

De traditionele Hawaiiaanse praktijk van net vissen blijft tot op heden populair in de hele staat. Waarom denk je dat dat is?

Ik denk vooral omdat dat de manier is waarop ze vroeger vis vingen, dus ik denk dat die traditie gewoon doorgaat...

-Daarom gooi ik met netten. Voor ons is het gewoon een andere gemakkelijke manier om de vis te vangen; dus in plaats van ze één voor één te vangen, vang je met een net meer tegelijk.